Miasto jest położony przy dawnym szlaku prowadzącym ze Śląska i Gór Świętokrzyskich do Włodzimierza i Kijowa. W drugiej połowie XIV wieku należało do Gorajskich. Od 1558 r. właścicielami miasta byli książęta Olelkowicze-Słuccy, a później Radziwiłłowie. W 1604 r. miasto kupił hetman wielki koronny Jan Zamoyski, włączając je do Ordynacji Zamojskiej, w skład której wchodziło do 1866 r. Miasto wielokrotnie niszczyły pożary, z których największy wzniecili Szwedzi w 1657 r. W 1813 r. spłonęło 3/4 zabudowy i ratusz.
W 1914 i 1915 r. w okolicach miasta miały miejsce ciężkie walki austriacko-rosyjskie (bitwa pod Kraśnikiem). Dla poprawy zaopatrzenia frontu Rosjanie zbudowali linię kolejową Lublin – Rozwadów, którą oddano do użytku w dniu 31 grudnia 1914 r. Po odzyskaniu niepodległości Kraśnik na nowo otrzymał prawa miejskie.
W latach 1937–1938, w ramach tworzenia Centralnego Okręgu Przemysłowego, na północ od miasta w lesie Budzyń wzniesiono zakład zbrojeniowy. Miał on wytwarzać amunicję artyleryjską, ruszyła jednak tylko produkcja zapalników. Zakład przejęli Niemcy, produkowano tu części do samolotu Heinkel.
Herb Kraśnika - przedstawia on trzy kopie barwy złotej, z których środkowa skierowana jest grotem w dół. Herb nawiązuje do dawnej przynależności miasta do Ordynacji Zamojskiej (herb Jelita był herbem rodu Zamoyskich).
Herb w obecnym kształcie został ustanowiony przez Radę Miasta 23 maja 2013 r.
źródło:wikipedia.org
Poniżej zdjęcia z krótkiego spaceru po Kraśniku
Plac Wolności
Wielka Synagoga z 1654 r.
Mała Synagoga z 1857 r.
Pomnik Partyzanta
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz