Wieluń

Wieluń jest miastem o prawie 800-letniej historii. Pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z 2. połowy XIII w. Przypuszcza się, że prawa miejskie Wieluń uzyskał przed 1281, ale jako miasto wymieniono go po raz pierwszy w 1283 roku. Po raz pierwszy castrum Wilyn wzmiankowane jest w 1311 roku. W XIV wieku Kazimierz III Wielki wybudował w Wieluniu murowany zamek, który potem był wielokrotnie przebudowywany. Funkcjonujący w XIV w. zamek w Wieluniu stał się ośrodkiem kompleksu królewszczyzn oraz centrum dystryktu sądowniczego. W 1631 r. w Wieluniu wybuchł wielki pożar, który strawił niemal całe miasto. Z zamku pozostały jedynie mury i dwa sklepione pomieszczenia służące za archiwum. Odbudowany zamek od listopada 1655 r. do maja 1656 r. zajmował oddział wojsk szwedzkich, który w styczniu 1656 r. zdołał się obronić przed atakiem oddziałów polskich, które zdobyły miasto. Wojska szwedzkie wycofując się z Wielunia wiosną 1656 r. spaliły zamek. Jest także często uważany za miejsce wybuchu II wojny światowej. Niekiedy nazywany polską Guernicą w związku z bestialstwem Luftwaffe wobec ludności cywilnej podczas nalotów bombowych 1 września 1939 r.

źródło wikipedia.org

Linia kolejowa 197 (Strzebiń – Woźniki Śląskie)

Linia kolejowa 197 (Strzebiń – Woźniki Śląskie) - nieczynna i rozebrana obecnie linia kolejowa łącząca kiedyś Strzebiń i Woźniki Śląskie.
Oddana do użytku w sierpniu 1932 a zamknięta z końcem 1993 r.
Linia liczyła niespełna 14 km i przebiegała przez stacje: Strzebiń, Psary Śląskie, Lubsza Śląska i Woźniki Śląskie.

źródło: wikipedia.org

Ruda Śląska - Witraże w kościele p.w. Ścięcia św. Jana Chrzciciela

Dwa witraże o których wiedziałem od kilkunastu lat a dopiero kilka miesięcy temu dowiedziałem się co dokładnie przedstawiają i jaka jest ich historia. Oba dzieła zostały wykonane w monachijskiej pracowni Franza Mayera.

Pierwszy witraż to: "Chrystus wśród ludu górnośląskiego"
Przedstawiony obraz nawiązuje do słów z Ewangelii św. Mateusza "Przyjdźcie do mnie wszyscy którzy jesteście spracowani i obciążeni, a ja wam dam ukojenie".
W centralnej części stoi Jezus pod drzewem jabłoni wśród zebranych wokół niego ludzi.
Jest to nietypowe rozwiązanie ikonograficzne tego tematu, gdy na witrażu widoczni są zamożni fundatorzy kościoła Joanna (spadkobierczyni majątku Karola Goduli) i jej mąż Hans Ulryk  Schaffgotschowie , kadra kierownicza pobliskich kopalń i hut (z lewej strony Jezusa klęczy i całuje płaszcz radca górniczy Köhler, obok stoi dr Bernard Stephan- generalny dyrektor zakładów przemysłowych Schaffgotsch) oraz przedstawiciele ludu śląskiego, górnicy i hutnicy w strojach galowych (jak wynika z przekazów za postacią jednego z górników kryje się kościelny), chorzy (z których jeden- hutnik leży na łożu, a drugi- górnik z opatrunkiem na głowie prowadzony jest przez młodą dziewczynę), ślepiec w stroju śląskim podtrzymywany przez młodą kobietę która ze zmartwioną miną wyczekuje powrotu z szychty swego narzeczonego. Jest również bezrobotny młody mężczyzna powracający z biedaszybów i kobiety w rozbarskich strojach śląskich gdzie jedna podtrzymuje małe dziecko. W tle krajobraz śląski niewielka chata po lewej stronie oraz budynki kopalni Paweł w Chebziu po prawej.
Postacie Joanny i Ulryka, malarz Ludwik Glötze prawdopodobnie namalował na wzór fotografii z 1908 wykonanej z okazji 50-tej rocznicy ślubu hrabiowskiej pary.
Witraż ten został ufundowany przez parafian w ramach wdzięczności dla zmarłej w 1910 r. fundatorki kościoła.

Guliki - czyli czasem warto patrzeć pod nogi cz. V

Gdańska