Bielsko-Biała - Detale

W większości ozdobne detale kamienic, ale znalazło się również zdjęcie Bolka i Lolka wskazujących kontury granic Polski na globusie a także tabliczka upamiętniająca bielskie tramwaje, umieszczona na chodniku przed dworcem kolejowym.

Kocilew - Wiatrak koźlak

Drewniany wiatrak z 1914 r. odrestaurowany w 2006 r.

Żmigród - wieże cisnień

Miejska wieża ciśnień z 1906 r.

Guliki - czyli czasem warto patrzeć pod nogi cz. III

Kudowa Zdrój

Sudety - Biskupia Kopa

Biskupia Kopa to szczyt o wysokości 891 m n.p.m. w polskiej części Gór Opawskich w Sudetach Wschodnich. Przyjmuje się, że Biskupia Kopa jest najwyższym szczytem w polskiej części Gór Opawskich oraz najwyższym wzniesieniem województwa opolskiego, chociaż najwyższy jej punkt wraz z zabytkową wieżą widokową, znajdują się już po czeskiej stronie. Pod koniec XIX wieku wyznaczono pierwsze szlaki prowadzące na szczyt oraz wybudowano czynną do dziś wieżę widokową. Biskupia Kopa jest od wieków górą graniczną – od 1229 rozdzielała biskupstwa wrocławskie i ołomunieckie, po wojnach śląskich tereny pod panowaniem Habsburgów i Hohenzollernów, następnie Czechosłowacji i Niemiec, a obecnie przez szczyt przebiega granica polsko-czeska.

Jarnołtówek

Jarnołtówek to wieś w woj. opolskim, powiat nyski, gmina Głuchołazy. Wieś leży w górach opawskich i była początkiem mojej trasy na Biskupią Kopę o której jutro. Dziś jednak chciałbym skupić się na herbie który znalazłem na jednym z drogowskazów. Dręczył mnie fakt dlaczego jednorożec jest na wizerunku herbu. Poszukałem w internecie i znalazłem taką informację:
Na błękitnym polu znajduje się biała głowa jednorożca ze złotym rogiem. Jak głoszą zapisy w księgach podatkowych pierwsze wzmianki o osadzie Arnoldsdorf (późniejszy Jarnołtówek) pochodzą z 1268 roku. Właśnie w XII wieku powstawało wiele osad ponieważ ziemie te słynęły ze złóż złota.
Osadnicy chcieli wybudować domy. Okoliczne lasy mogły dostarczyć materiału do budowy tychże domostw, jednak napotkano na przeszkodę. Jak głosi legenda, lasy nad Złotym Potokiem zamieszkiwał jednorożec - zwierzę, które siało postrach wśród przybyszów. Był on potężny, biały, z długim, ostro zakończonym rogiem na głowie. Nieliczni śmiałkowie, którzy zapuszczali się w lasy, ginęli bez śladu. Pewnego dnia grupa drwali, która wybrała się do lasu w celu pozyskania drewna, usłyszała przeraźliwy ryk, zawodzenie i sapanie. Strach sparaliżował ich na moment, ale ciekawość była silniejsza. Pobiegli w kierunku, skąd dochodził głos. Po chwili ujrzeli jednorożca, który wpadł w pułapkę. Tkwił nieruchomo z rogiem wbitym w pień klonu. Mężczyźni nie wahali się. Skrępowali jednorożca. Zwierzę, które siało postrach, zostało ujarzmione. Nic już nie przeszkodziło w budowie osady nad Złotym Potokiem. Jej pierwszy wójt Arnold używał pieczęci z wizerunkiem jednorożca. W ten sposób Jarnołtówek zyskał swój herb. 

źródło:http://opolskie.regiopedia.pl

Krzepice

Krzepice to miasto w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim.
Nazwa Krzepice, zanotowana w 1356 roku jako Crzepycze, pochodzi od nazwy osobowej Krzepa i oznacza miejsce zamieszkania potomków lub członków rodu osoby, którą tak nazywano.
W XII w. w miejscu obecnego miasta, ze względu na jego pograniczne położenie, założono gród warowny. W połowie XIV w. Kazimierz Wielki polecił zbudować tu murowany zamek. Dziś z tej budowli pozostał głównie zarys fosy i wałów. Tutejszy kościół parafialny pod wezwaniem św. Jakuba Apostoła wzniesiony został w 1357 roku przez Kazimierza III Wielkiego. W czasie potopu szwedzkiego w połowie XVII w. miasto i zamek zajęli na krótko Szwedzi, jednak wyparły ich oddziały miejscowej szlachty i kasztelana Stanisława Warszyckiego.
Do wybuchu II wojny światowej liczącą się grupę społeczną Krzepic stanowili Żydzi. Pamiątką po tym pozostaje zabytkowy cmentarz żydowski i ruiny bożnicy.
Herb Krzepic przedstawia dwie wieże połączone ze sobą, zwieńczone spiczastymi daszkami i posiadające po jednym otworze strzelniczym. Spoza wieży, po lewej stronie, wystaje skrzydło i szpon orła. Po prawej widoczny jest motyw wici roślinnej. Całość kompozycji dopełniają dwie sześciopromienne gwiazdy, występujące u góry, po bokach zwieńczenia wież warownych.
Na terenie Krzepic znajduje się wiele obiektów wpisanych do rejestru zabytków. Są to:
-układ urbanistyczny, głównym jego elementem jest rynek i regularna siatka odchodzących ulic
-kościół św. Jakuba
-klasztor, ob. plebania -
-ruiny synagogi i cmentarz żydowski
-pozostałości zamku

źródło: wikipedia.org

Zdjęcia zrobione głównie na krzepickim rynku

Krzepice - Kościół św. Jakuba Apostoła

Kościół św. Jakuba Apostoła wybudowany w XIV w., to świątynia wzniesiona w stylu gotyckim i ufundowana przez króla Kazimierza III Wielkiego. Sama budowla na przestrzeni lat była świadkiem burzliwych dziejów historii Polski: przechodziła pożary, rabunki wojenne, była świadkiem epidemii. Dziejowe pożogi spowodowały remonty oraz przebudowy świątyni. Obecny wygląd kościół uzyskał razem z budową budynków klasztornych, bocznych kaplic, kilku dodatkowych elementów architektonicznych oraz remontów w latach 1548, 1620, 1660, oraz restaurowaniami: 1825, 1830, 1840-46, 1876, 1884, 1903, 1924, 1938, 1954-55, 1969 i w latach 90. XX wieku. Zasadnicza zmiana kształtu oraz wyposażenia miała miejsce w XVII wieku, kiedy to świątynię podwyższono i nadano jej monumentalny charakter, jej wnętrze zostało wzbogacone o barokowe elementy (między innymi piękne, złote ornamenty czy posągi). Około 1620 roku od północnej strony została dostawiona kaplica Chrystusa Ukrzyżowanego (kaplica Łaszewskich). Jest umieszczony niej ołtarz z XVIII wieku, w stylu późnobarokowym, przedstawiający Ukrzyżowanego Chrystusa razem z narzędziami Męki Pańskiej i posągami Matki Bożej oraz św. Jana Ewangelisty. W 1656 roku, w trakcie słynnego „Potopu”, klasztor oraz kościół zostały obrabowane i spalone przez Szwedów. Około 1660 roku, od południowej strony została dostawiona kaplica św. Józefa (Obywateli Krzepickich), będąca symetrycznym odbiciem kaplicy Łaszewskich. Jest ona dziękczynnym wotum za ocalenie od zarazy i potopu szwedzkiego. Oprócz tego, jest umieszczony w niej powstały w 1730 roku ołtarz św. Józefa z Dzieciątkiem, oraz posiada posągi Aarona i Mojżesza. Chlubą światyni jest wzmiankowany w 1730 roku ołtarz ozdobiony cudownym obrazem Matki Boskiej Różańcowej Krzepickiej, koronowany powtórnie w 1993 roku.

źródło: wikipedia.org 

Mnie najbardziej zaciekawiły zdobione drzwi, przedstawiające historię Krzepic, malowidło w przedsionku ukazujące oblężenie przez Szwedów oraz dwie kule moździerzowe z czasów szwedzkich. 

Krzepice - Synagoga i cmentarz żydowski

W Krzepicach przy ul. Weneckiej tuż obok rzeki Liswarty stoją ruiny synagogi.
Budowę świątyni rozpoczęto w 1814 r. a zakończono w 1822 r. Murowany z cegły i kamienia budynek został wzniesiony na planie prostokąta. Nad wejściem zachowała się kamienna tablica obrazująca otwartą księgę, a na niej dwa stojące lwy podtrzymujące gwiazdę Dawida splecioną z warkocza. Nad tym górował napis w języku hebrajskim: "O jakimże lękiem napawa to miejsce! Nic tu innego, tylko dom Boży i brama do nieba".
Wewnątrz synagogi, na ścianie wschodniej zachowała się wnęka po Aron ha-kodesz. Podczas II wojny światowej hitlerowcy doszczętnie zdewastowali synagogę i następnie utworzyli wokół niej obóz dla Żydów.

Krzepice - wieża cisnień

Kolejowa wieża ciśnień z lat 20tych XX w.

Guliki - czyli czasem warto patrzeć pod nogi cz. II

Wrocław

Tarnów - wieże cisnień