Delfy istniały niewątpliwie już w epoce mykeńskiej, o czym świadczą liczne wykopaliska. Miasteczko Delfy większego znaczenia nie miało nigdy, całą sławę zawdzięczało wyroczni. Powoli powstał tu cały okręg kultu, gdyż niemal wszystkie państewka Grecji chciały tu na świętej ziemi Apollina mieć swoje świątynie. Ośrodkiem tego świętego okręgu była świątynia Apollina wzniesiona ok. 600 p.n.e.
Największym poważaniem cieszyły się Delfy w archaicznej Grecji, kiedy kapłani delficcy, przy pomocy swej wyroczni (w której zasiadała Pytia) kierowali całym niemal życiem Greków. Sława wyroczni wybiegała wtedy daleko za granicę Grecji. Zwracano się tu o radę i z Egiptu, i z państw Azji Mniejszej (Krezus), przynosząc bogate dary. Sama Pytia zasiadała na trójnogu i w „narkotycznych” oparach przepowiadała przyszłość, odpowiadając heksametrem. Jej odpowiedzi były zawsze dwuznaczne, by nikt nie mógł podważyć jej autorytetu. Podobno halucynogenne opary wydobywały się z małej szczeliny w komnacie Pytii, jednak szczeliny tej do dziś nie odnaleziono – wszak mogła wpadać w trans w jakikolwiek inny sposób. Początkowo Pytia była wybierana jedna, z rodzin arystokratycznych, przedtem musiała być odpowiednio wykształcona. Na pewno już w VI wieku wybierano 2 Pytie ze zwykłych rodzin, a do nich korpus pisarzy, którzy jej odpowiedzi układali odpowiednio w heksametrze. Trzeba zaznaczyć, iż nikt Pytii nie widział, a pytania kierowano za pośrednictwem kapłanów.
źródło: wikipedia.org
Muzeum Archeologiczne w Delfach przechowuje kolekcje zabytków związanych ze starożytnymi Delfami, pośród których znajduje się najstarsza znana notacja muzyczna. Muzeum poświęcone historii sanktuarium w Delfach i wyroczni delfickiej od czasów prehistorycznych do późnej starożytności oraz znalezionym tu artefaktom. W zbiorach muzeum znajdują się m.in. dary z brązu, srebra i kości słoniowej, posążki, wazy i rzeźby, omfalos – uważany przez starożytnych Greków za pępek świata,i brązowy posąg Woźnicy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz