Datę erygowania parafii w Gliwicach historycy określają na rok 1250. Pierwsze wzmianki pochodzą z lat 1279 i 1286. Pierwotnie kościół był drewniany i stał na tym samym miejscu, co dzisiejszy (jest to miejsce najwyżej położone na starówce). Nie zachował się żaden dokument dotyczący początków obecnego kościoła. Pod tym wezwaniem występuje po raz pierwszy w dokumencie z 1467 r. Wnioskując ze sposobu budowy obecnego kościoła, z cyfr umieszczonych nad głównym portalem (1504) i innych danych, powstanie kościoła określa się na lata 1450–1504. W 1601 r. pożar strawił wyposażenie wnętrza oraz dachy, ale przebudowa doprowadziła do okazałej formy. W XVII wieku pierwotną, ceglano-kamienną fakturę ścian i filarów pokryto tynkiem. W latach 1929 –1942 przeprowadzono gruntowną restaurację kościoła. Wtedy właśnie otrzymał obecny wygląd. W latach 1930 –1933 nadbudowano również najwyższą część wieży oraz dodano łuki oporowe o ciekawym, rzadko spotykanym, kształcie. W górnej partii wieży, nad lapidarium, znajdują się dwie wieżyczki schodowe, założone na rzucie koła, mieszczące spiralne schody, na których wykuto kilkadziesiąt, częściowo zrekonstruowanych, znaków kamieniarskich.
Wieża kościoła ma ok 64 m i jest dostępna dla turystów, z góry można podziwiać nie tylko Gliwice ale również panoramę ościennych miast, a przy dobrej pogodzie z tarasu widokowego widoczne są Beskidy i Góra św. Anny.
źródło: wikipedia.org
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz